از جمله مشکلات استفاده از قطعات اپتیکی در شرایط آب و هوایی مرطوب و بارانی، تشکیل قطرات کوچک آب بر روی سطح و در نتیجه  بروز مشکلاتی از جمله تشکیل مه، کاهش نور عبوری و تاری دید می­باشد. یکی از روش­های برطرف نمودن این مشکل، استفاده از  پوشش­های فوق­آبدوست می­باشد. این نوع از پوشش­ها که بر اساس خاصیت فتوشیمیایی و مورفولوژی سطحی استوار می­باشند، موجب تشکیل فیلم نازک و یکپارچه‌ای از آب بر روی سطح می‌شوند که از تشکیل مه (که متشکل از هزاران قطره کوچک آب است) و در نتیجه پراکندگی نور ناشی از برخورد نور با قطرات آب جلوگیری می‌کند. در این مقاله به معرفی انواع پوشش­های فوق­آبدوست، بیان نظریه­های حاکم، رویکردها و روش­های ساخت و در نهایت کاربردهای آن پرداخته شده است.