جلد 15، شماره 4 - ( زمستان 1398 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 60-52 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل ، milad.a.taghavi133@gmail.com
چکیده:   (4015 مشاهده)
امروزه، ساخت و تهیه­ ی­ ایمپلنت­ های زیست سازگار برای جایگزینی و بهبود بافت­های آسیب دیده توجه محققین را به خود جلب کرده است. روش­ های متفاوتی برای ساخت ایمپلنت با هدف مطابقت زیستی و مکانیکی مطلوب با بافت بدن وجود دارد. از مهم­ترین این فرآیندها می­ توان به روش­ های متالورژی پودر و ریخته ­گری اشاره کرد. روش­ های متالورژی پودر خود به دو روش تولید افزایشی و فرآیندهای مرسوم تقسیم می ­شود. تولید افزایشی با شیوه لایه به لایه بودن قادر به­ تهیه­ ی قطعات مهندسی با تخلخل و  بهره ­وری بالا می­ باشد. همچنین فرآیندی مقرون به صرفه، از لحاظ انرژی کارآمد و سازگار با محیط زیست می­ب اشد. مهم­ترین فرآیندهای شناخته شده برای ساخت ایمپلنت­ های پزشکی به روش تولید افزایشی شامل: زینترینگ گزینشی به وسیله لیزر (SLS) ، ذوب گزینشی به وسیله لیزر(SLM) ، شکل­ گیری پودری (شبکه­ای) با پرتو لیزری (LENS) و ذوب پرتو الکترونی (EBM) می­ باشد. 
متن کامل [PDF 598 kb]   (1754 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري |
دریافت: 1397/10/17 | پذیرش: 1398/4/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.