نتایج مطالعات انجام شده در زمینه ساخت نانوکامپوزیتهای اپوکسی- رس نشان داده که خواص مکانیکی نانوکامپوزیتها علاوه بر خلوص نانورس، به میزان سازگاری آن و رزین اپوکسی بستگی دارد. از آنجا که دستیابی به ساختار پرپرشده[1] نانورس در بستر رزین اپوکسی بعلت تفاوت ماهیت آلی رزین و ماهیت معدنی نانورس امکانپذیر نیست، لازم بود تا پس از خالص سازی نانورس، اصلاح آن با استفاده از مواد آلی مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور پس از خالص سازی بنتونیت، تولید آلی رس از آن و مطالعه متغیرهای مؤثر بر آن در مقیاس آزمایشگاهی مورد توجه قرار گرفت. مطالعات ساختاری نمونهها با کمک تفرق اشعه X نشان داد که با افزایش درصد سازگار کننده آلی از 5/1 به 7 درصد فاصله لایهای نانورس از 43/12 آنگسترم در حالت سازگار نشده به 43/20 آنگسترم افزایش مییابد.