جلد 17، شماره 4 - ( زمستان 1400 )                   جلد 17 شماره 4 صفحات 75-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sohrabi-Kashani L, Eftekhari Yekta B, Rezaie H, Zolriasatein A. Investigation of the synergistic effect of titania micro and nanoparticles on the hydrophobic properties of polyurethane composite coating. Jicers 2022; 17 (4) :63-75
URL: http://jicers.ir/article-1-428-fa.html
سهرابی کاشانی لیلا، افتخاری یکتا بیژن، رضایی حمیدرضا، ذوالریاستین اشکان. بررسی اثر هم‌افزایی میکرو و نانوذرات تیتانیا بر خواص آبگریزی پوشش کامپوزیتی پلی‌یورتان. فصلنامه سرامیک ایران. 1400; 17 (4) :63-75

URL: http://jicers.ir/article-1-428-fa.html


دانشگاه علم و صنعت ، leysohrabi@yahoo.com
چکیده:   (1348 مشاهده)
یکی از راه‌حل‌های بهبود عملکرد مقره‌های سرامیکی در مناطق آب‌وهوایی آلوده، استفاده از پوشش‌های پلیمری تقویتشده با ذرات سرامیکی است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسۀ اثر افزودن نانوذرات تیتانیا به‌تنهایی و نانو و میکروذرات تیتانیا به‌طور هم‌زمان، بر روی خواص آبگریزی پلی‌‌یورتان است. در این روش از استئاریک‌اسید که ماده‌ای ارزان و دوست‌دار محیط‌زیست است، به‌عنوان اصلاح‌کنندۀ سطح تیتانیا استفاده شد. آنالیز FTIR برای اطمینان حاصل کردن از عامل‌دارشدن تیتانیا انجام شد. پوشش روی شیشه و فیلم نانوکامپوزیتی و میکرو ـ نانوکامپوزیتی هیبریدی پلی‌یورتان ـ تیتانیا با wt 1% و wt 3‌% تیتانیا با استفاده از روشی ساده و ارزان مبنی بر هم‌زدن مغناطیسی و اولتراسونیک تهیه گردید. آنالیز AFM و تصاویر سطحی حاصل از FESEM افزایش بیشتر زبری سطح را در نمونه‌های هیبریدی نسبت به نمونههای نانوکامپوزیتی نشان داد. زاویۀ تماس نمونه‌های هیبریدی نیز از نمونه‌های نانوکامپوزیتی حاوی همان درصد وزنی تیتانیا بیشتر بود. بیشترین زاویۀ تماس مربوط به نمونۀ هیبریدی حاوی wt 5/0% نانوذرات و wt 5/0% میکروذرات بود. زاویۀ تماس ◦22 در این نمونه افزایش یافت.

 
متن کامل [PDF 1704 kb]   (256 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پوشش‌هاي سراميكي
دریافت: 1401/5/9 | پذیرش: 1401/6/5

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.