دانشگاه صنعتی مالک اشتر ، mortezamesbahi@gmail.com
چکیده: (5663 مشاهده)
یخ زدگی که توسط قطرات فوق سرد بر روی سطوح مختلف ایجاد می شود میتواند عواقب فاجعه باری برای بسیاری از صنایع از جمله صنایع هوایی، اپتیک، توزیع برق، مخابرات و حمل و نقل داشته باشد. برای کاهش مشکلات یخ زدگی تکنیک های گرمایی و مکانیکی توسعه یافته اند، با این حال این روش ها با مشکلاتی از قبیل مصرف زیاد انرژی، آلوده کردن محیط زیست و هزینه های اقتصادی بالا درگیر هستند. این تحقیق نگاهی دارد به یک رویکرد کاملا متفاوت، یعنی استفاده از سطوح فوق آبگریز برای کاهش تجمع یا چسبندگی یخ. سطوح فوق آبگریز با زاویه تماس بالا و پسماند زاویه تماس پایین می توانند نه تنها در به تاخیر انداختن زمان شروع یخ زدگی موثر باشند بلکه کل زمان فرایند یخ زدگی در مقایسه با سطوح بدون پوشش را افزایش میدهند. از طرف دیگر، در مورد استفاده از پوششهای فوق آبگریز با ساختار زبر به عنوان پوششهای ضدیخ تردید هایی است. این مطالعات نشان می دهد که استحکام چسبندگی یخ، پس از سیکل های متوالی یخ زدگی/یخ زدایی به دلیل از بین رفتن پستی و بلندیهای نانومتری سطح و افزایش فصل مشترک پوشش–یخ، افزایش یافته است. این نتایج نشان دهنده این است که عملکرد ضد یخ نمونهها کاهش یافته است. همچنین استفاده از چنین پوششهایی در محیطهای مرطوب ممکن است محدود باشد. در این مقاله به ارتباط بین فوق آبگریزی و دفع یخ، دلایل کاهش عملکرد دفع یخ پوششها و در نهایت کاربردهای آن پرداخته شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1397/7/20 | پذیرش: 1399/1/31