فصلنامه سرامیک ایران
جلد 16، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 33-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
مصباحی احمد مرتضی، اسحاقی اکبر. بررسی اصول فوق آبگریزی و خودتمیزشوندگی سطوح میکرو و نانو ساختار. فصلنامه سرامیک ایران. 1399; 16 (1) :19-33
دانشگاه صنعتی مالک اشتر ، mortezamesbahi@gmail.com
چکیده: (3326 مشاهده)
با الهام از پدیده فوق آبگریزی و اثر خود تمیز شوندگی که در طبیعت وجود دارد، مانند برگ های نیلوفر آبی، قطرات آب به راحتی و با سرعت بالا روی چنین سطوحی غلت میخورند، همراه قطرات آبی که به سرعت غلت میخورند ذرات گرد و غبار و آلودگی از سطح برگ حذف می شوند. این پدیده که به اثر خودتمیز شوندگی معروف است در سالهای اخیر مورد توجه محققین زیادی قرار گرفته است و تحقیقات گسترده ای روی این سطوح انجام شده است. سطوح فوق آبگریز به عنوان سطوحی با دفع آب خیلی بالا تعریف شده است و با زاویه تماس آب بیشتر از 150 درجه و زاویه لغزش کمتر از 10 درجه مشخص می شود. تحقیقات انجام شده زیادی نشان می دهد که زبری مناسب و انرژی سطحی پایین دو خواص اساسی سطوح فوق آبگریز است که نیاز به ترکیبی از تکنیک های طراحی پیشرفته و مواد دارد. این مقاله به معرفی نانو پوشش های فوق آبگریز خودتمیز شونده پرداخته است. در ابتدا با تمرکز روی اصول پایه ای فوق آبگریزی به مبانی اصلی مانند کشش سطحی و زاویه تماس و حالت های مختلف قرارگیری قطره آب روی سطح پرداخته شده است. پس از آن تاثیر پارامترهای مختلف سطح روی رفتار لغزشی سطوح فوق آبگریز آورده شده است. همچنین در ادامه شرایط لازم برای رسیدن به حالت فوق آبگریز بحث شده است. در پایان نیز به کاربرد های مختلف نانو پوشش های فوق آبگریز خودتمیز شونده پرداخته شده است. اگر چه شرکت ها و مراکز تحقیقاتی مختلفی در سراسر جهان به تحقیق، توسعه و تولید پوششهای خودتمیزشونده مشغول هستند، اما در این زمینه هنوز هم چالش های فراوانی پیش روی محققین و تولید کنندگان وجود دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/1/6 | پذیرش: 1399/2/1
دریافت: 1399/1/6 | پذیرش: 1399/2/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |