بدنه­های سرامیکی بر پایه بوریدها، کاربیدها و نیتریدها دارای ویژگی­هایی نظیر سختی بالا، نقطه ذوب بالا و مقاومت به اکسیداسیون بالا هستند. از بین اصلی­ترین ترکیبات آنها می توان به دی­بورید زیرکونیوم، دی­بورید هافنیوم و دی بورید تیتانیوم اشاره کرد. پیوند اشتراکی قوی در ­بوریدها موجب افزایش نقطه ذوب، مدول کشسان و سختی در این گروه از سرامیک­ها می­شود. به دلیل بالا بودن هدایت حرارتی و الکتریکی ­بوریدها می­توان از آنها به عنوان مواد دیرگداز و قطعاتی نظیر پوشش­های مقاوم به سایش و ابزار برشی استفاده کرد. همچنین به عنوان کاتد برای پیل الکتروشیمایی در فرآیند تولید آلومینیم کاربرد دارند. به منظور استفاده بهینه از این ترکیبات و ساختن کامپوزیت­هایی با خواص مورد نظر از تقویت کننده­ هایی (SiC، TiC، C و عناصر فلزی) استفاده می­شود. در این مقاله کامپوزیت­های تقویت شده با این ترکیبات بررسی شده­اند. همچنین با توجه به بررسی­های صورت گرفته معمولا از افزودنی SiC  برای بهبود ویژگی­های حرارتی، مکانیکی و مقاومت به اکسیداسیون در اکثر محیط­ها استفاده می­شود.